دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث / دانشکده علوم و معارف قرآن / دانشگاه قرآن و حدیث / قم / ایران
چکیده
فرزندپروری به‌عنوان جنبه‌ای کلیدی از زندگی خانوادگی، نقش محوری در شکل‌دهی شخصیت و رفتار نوجوانان دارد. این پژوهش با رویکرد تبیینی به بررسی عوامل مؤثر بر شیوه معاشرت نوجوانان با خانواده و تأثیر آن بر کیفیت روابط خانوادگی می‌پردازد. سبک‌های فرزندپروری دموکراتیک، مستبدانه و بی‌تفاوت به‌عنوان الگوهای اصلی مورد تحلیل قرار گرفته‌اند. سبک دموکراتیک که بر احترام متقابل، حمایت عاطفی و مشارکت فرزندان تأکید دارد، الگویی ایده‌آل است و به رشد شخصیتی مسئولیت‌پذیر و تعاملات مثبت منجر می‌شود. در مقابل، سبک‌های مستبدانه و بی‌تفاوت به دلیل عدم تعادل در ارتباط، پیامدهای منفی مانند افزایش استرس، کاهش اعتماد به نفس و احساس تنهایی در نوجوانان دارند. این مقاله ضمن تحلیل آیات قرآن و احادیث اسلامی، همخوانی توصیه‌های دینی با اصول سبک دموکراتیک را نشان می‌دهد. این مطالعه با ارائه دیدگاهی علمی، زمینه‌ساز طراحی برنامه‌های مداخله‌ای برای پرورش نسلی متعهد و مسئولیت‌پذیر است.
)