دانشجوی دکتری رشته کلام امامیه، دانشگاه قرآن و حدیث ، قم، ایران
چکیده
پژوهش پیش رو، به مطالعۀ «مفهومشناسی و موانع معرفت امام زمان(عج) از منظر قرآن و روایات» می پردازد. در منابع دینی نسبت به معرفت داشتن به امام تأکید فراوان شده است و قبولی اعمال مشروط به آن شده است. اهمیت معرفت امام علاوه بر اینکه طریق به معرفت و طاعت صحیح خداوند متعال است، خودش نیز موضوعیت دارد. پژوهشگر در این نوشتار، با روش تحلیلی ـ توصیفی و با رویکرد کیفی ـ کتابخانه ای، به منابع معتبر حدیثی رجوع کرده و ضمن پرداختن به روایات عام و خاص معرفت امام زمان (عج)، مفهوم و قلمرو معرفت در هر یک از روایات را مشخص نموده است. یافته های این تحقیق بیانگر آن است که ما باید نسبت به امام زمان خود، معرفت نَسَبی، شأنی و صفاتی داشته باشیم. همچنین اموری مانند هوا و هوس، تقلید جاهلانه از آبا و اجداد، تکبّر و تاریکی دل، مانع معرفت نسبت به امام زمان (عج) می شود.