دانشجوی دکتری کلام امامیه دانشگاه قرآن و حدیث و دانشآموختۀ حوزۀ علمیه
چکیده
جایگاه خاص شیعه و به تبع آن، مؤلّفه ها و آموزه های اعتقادی، پیوند خاصی را در میان شیعیان به وجود آوردهاند، به طوری که پایبندی و پایداری شیعیان به آموزه های اعتقادی خود، زمینۀ کینه و عداوت را در دشمنان و مخصوصاً در ستیزهگران با مذهب راستین اهل بیت سبب شده است. از جمله آموزه های اعتقادی شیعه که در آخر الزمان و بعد از قیام حضرت مهدی اتفاق خواهد افتاد، بازگشت افراد خاص به دنیاست، در حالی که پیشتر از دنیا رفته اند. این اتفاق که در روایات شیعی از آن با عنوان «رجعت» یاد می شود، بر گرفته از روایت متواتر شیعی است که برخی از آیات الهی به آن اشاره دارد و شواهد تاریخی نیز بر آن صحّه می گذارد و آن را تأیید می کند؛ عقل نیز با اتکا به امارات و نشانه ها، اصل وجود آن را ثابت می داند. در این میان، احسان الهی ظهیر، وهابی متعصّب پاکستانی در طول سال های عمر خویش تلاش کرد تا با رد و انکار این آموزه و خرافی خواندن آن و با استناد به سخنان پیشینیان خود، ضمن تهمت های ناروا به شیعه، اصول و اعتقادات شیعیان به این آموزه را دارای منشأ نفسانی بداند. در این پژوهش، تلاش شده است اعتقادات و آراء الهی ظهیر در نفسانی دانستن آموزۀ رجعت در شیعه، بررسی و به اشکالات مطرح پاسخ داده شود.